این كلمه مخفف عبارت «Human T-cell lymphotropic virus» به‌معنای «ویروس انسانی لنفوتروپیك سلول تی» است. این نامگذاری به این دلیل انجام شده است كه این ویروس سلول‌های لنفوسیت نوع تی انسان را آلوده می‌كند.

ویروس یك ارگانیسم زنده بسیار ریز است كه مشاهده آن فقط با كمك میكروسكوپ‌های بسیار پیشرفته با بزرگنمایی چندهزار برابر امكان پذیر است. ویروس‌ها سوخت و ساز درونی مستقل ندارند و برای زنده ماندن نیازمند ورود به بدن یك موجود زنده دیگر هستند. ویروس‌ها وارد سلول‌های میزبان خود شده و با كمك گرفتن از سوخت و ساز آن سلول‌ها تكثیر می‌شوند و پس از آزاد شدن از داخل یک سلول به یك سلول دیگر وارد می‌گردند تا مجددا شروع به تكثیر نمایند و به این ترتیب عفونت ویروسی در داخل بدن میزبان گسترش پیدا می‌كند.

تاکنون 4 نوع ویروس HTLV  شناسایی شده است. نوع 1 این ویروس (HTLV-1) در سال 1979 در آمریکا و نوع 2 آن (HTLV-2) در سال 1982 در ژاپن شناسایی شد. به‌علاوه موارد محدودی از ابتلای انسان به نوع 3 و 4 این ویروس در سال‌های اخیر از افریقای مركزی گزارش شده است.

عفونت HTLV-1 گسترش جهانی دارد و در حال حاضر برآورد می‌شود كه 15 تا 20 میلیون نفر در سراسر جهان به این ویروس مبتلا باشند.

عفونت HTLV-1 در جنوب ژاپن، برخی كشورهای حوزه کارائیب، آفریقای نیمه‌صحرایی، آمریکای جنوبی، برخی جزایر قاره اقیانوسیه و شمال شرق ایران به‌صورت بومی وجود دارد.