عمده افرادي كه مبتلا به عفونت HTLV-1 هستند، هيچگاه دچار بيماري‌هاي ناشي از اين عفونت نمي‌شوند و تا آخر عمر بي‌علامت باقي مي‌مانند. اين ويروس در تمام طول عمر فرد مبتلا در بدن وي باقي مي‌ماند بدون اينكه آسيبي به بدن وي وارد نمايد و فرد بدون آنکه متوجه شود زندگی معمول خود را ادامه می‌دهد. در واقع بسياري از افراد مبتلا به اين ويروس از ابتلاي خود اطلاعي ندارند و ابتلاي آنان ممكن است به طور اتفاقي مثلا پس از اهداي خون و آزمايش نمونه خون آنها مشخص گردد. گروه كوچكي از افراد دچار عفونت (تقريبا يك نفر از هر بيست تا سي نفر)، مبتلا به يك بيماري ناشي از آن مي‌گردد كه البته اين مساله ممکن است ده‌ها سال پس از عفونت اوليه رخ دهد. به‌طور دقيق مشخص نيست که چرا تعدادي از افراد مبتلا به HTLV-1 تا آخر عمر خود بي‌علامت باقي مي‌مانند و سايرين مبتلا به بيماري‌هاي ناشي از ويروس مي‌شوند.
عفونت HTLV-1 مي‌تواند منجر به نوعي سرطان خون به نام لوكمي سلول‌هاي تي بزرگسالان يا ATL، يک اختلال عصبي مزمن به صورت فلج اندام به نام HAM/TSP، التهاب عنبيه چشم و نيز التهاب پوستي كودكان (درماتيت عفوني) شود. به‌علاوه همراهي اين عفونت با برخي اختلالات التهابي مثل التهاب مفاصل (آرتريت)، التهاب عضلات (ميوزيت)، التهاب ريه (آلوئوليت) و التهاب پوستي (درماتيت) و نيز با تعدادي از عفونت‌ها مثل سل و برخي بيماري‌هاي انگلي مشخص شده است اما هنوز شواهد قطعي براي اين ارتباط وجود ندارد.
نقش عفونت HTLV-2 در بيماري‌هاي انسان به‌خوبي شناخته نشده است.
- درگيري نخاعي (ميلوپاتي) و فلج ناشي از HTLV-1 یا HAM/TSP
مهمترین تظاهر بالینی عفونت HTLV-1، درگيري نخاعي (ميلوپاتی) و فلج ناشي از ويروس است. ميلوپاتی التهاب اعصاب نخاع است كه منجر به سفتي و ضعف عضلات پاها مي‌شود. از هر 100 شخص مبتلا به ويروس HTLV-1، تعداد 1 تا 4 نفر دچار ميلوپاتی مي‌شوند. از زمان ورود ويروس به بدن تا شروع علائم درگيري عصبي از چند ماه تا چند سال ممكن است طول بكشد. به‌طور كلي شروع اين بيماري در دهه 4 تا 5 زندگي بوده و در زنان شايع‌تر از مردان است. انتقال جنسي HTLV-1 اصلي‌ترين راه ابتلا به عفونت است كه ممکن است منجر به بروز ميلوپاتي ناشي از ويروس HTLV-1 شود. با اين حال بروز اين بيماري بدنبال انتقال خون آلوده بسيار سريع‌تر بوده و 1 ماه تا 4 سال پس از انتقال فرآورده‌هاي خوني رخ مي‌دهد.
به‌نظر مي‌رسد كه توانايي سيستم ايمني افراد مبتلا به ويروس اهميت زيادي در كنترل بيماري‌هاي ناشي از آن دارد. در واقع هرچه تعداد ويروس تکثيرشده در خون افراد مبتلا كمتر باشد، احتمال بروز بيماري ميلوپاتي و فلج ناشي از HTLV-1 كمتر است.
شایع‌ترین شکایت بیماران مبتلا، ضعف اندام‌های تحتانی و اختلال در راه رفتن است. علائم دیگر به شکل كمردرد، مورمور شدن و درد اندام‌های تحتانی، اختلالات ادراری به شکل تکرر ادرار و فوریت در ادرار کردن، يبوست و ناتوانی جنسی مردان است. البته همه اين علايم در يك بيمار ممكن است رخ ندهند. بيماري بسيار آرام شروع مي‌شود و پيشرفت آهسته‌اي دارد و علايم بيمار ممكن است در ابتدا به آرتروز مفاصل و يا كهولت سن ارتباط داده شود.
داروهاي مختلفي براي کنترل علايم اين بيماري تجويز مي‌شود اما هنوز درمان قطعي براي آن وجود ندارد.
- سرطان خون ناشي از ويروس HTLV-1
اين نوع سرطان خون يكي از انواع نادر سرطان خون و اغلب كشنده است. پس از ورود ويروس به بدن چندين سال تا چندين دهه زمان نياز است كه سرطان خون ايجاد شود لذا اين بيماري عمدتا در سنين 40 تا 70 ساله رخ مي‌دهد.
حدودا 1 تا 5 درصد افراد ناقل اين ويروس در مناطق بومي به اين بيماري مبتلا مي‌گردند و بروز آن در مردان بيشتر از زنان است. سرطان خون ناشي از ويروس HTLV-1 با انتقال عفونت از مادر به فرزند به‌ويژه از طريق شير مادر در ارتباط است اما هيچ موردي از آن در كساني كه به دنبال انتقال خون مبتلا شده‌اند گزارش نشده است. تشخیص اين نوع سرطان خون براساس مجموعه‌ای از علایم اختصاصی بالینی و آزمايشگاهي همراه با اثبات آزمايشگاهي عفونت HTLV-1 است. برخي از انواع اين بدخیمی پیشرونده بوده و نسبت به داروهای شیمی درمانی مقاومت نشان می‌دهند.