عمده افرادي كه مبتلا به عفونت HTLV-1 مي‌باشند، هيچگاه دچار بيماري ناشي از اين عفونت نمي‌شوند و تا آخر عمر بي‌علامت باقي مي‌مانند. اين ويروس در تمام طول عمر فرد باقي مي‌ماند بدون اينكه هيچ آسيبي به بدن وي وارد نمايد و فرد بدون آنکه متوجه شود زندگی معمول خود را ادامه می‌دهد. در واقع بسياري از افراد آلوده به اين ويروس از ابتلاي خود اطلاعي ندارند و آلودگي آنان ممكن است به طور اتفاقي مثلا پس از اهداي خون و آزمايش نمونه خون آنها مشخص گردد. گروه كوچكي از افراد دچار عفونت (تقريبا يك نفر از هر بيست تا سي نفر)، مبتلا به يك بيماري ناشي از آن مي‌گردد كه البته اين مساله در اغلب موارد ده‌ها سال پس از عفونت اوليه رخ مي‌دهد. علت اينكه چرا تعدادي از افراد آلوده به HTLV-1 بي‌علامت باقي مي‌مانند و سايرين مبتلا به اين اختلالات مي‌شوند مشخص نيست.
عفونت HTLV-1 مي‌تواند منجر به نوعي سرطان خون به نام لوكمي سلول‌هاي تي بالغين يا ATL، يک اختلال عصبي مزمن به صورت فلج اندام به نام HAM/TSP، التهاب عنبيه چشم و نيز التهاب پوستي عفوني كودكان شود. به‌علاوه همراهي اين عفونت با برخي اختلالات التهابي مثل التهاب مفاصل (آرتريت)، التهاب عضلات (ميوزيت)، التهاب ريه (آلوئوليت) و التهاب پوستي (درماتيت) و نيز با تعدادي از عفونت‌ها مثل سل و برخي بيماري‌هاي انگلي مشخص شده‌است اما هنوز شواهد قطعي براي اين ارتباط وجود ندارد.
نقش عفونت HTLV-2 در بيماري‌هاي انسان به‌خوبي شناخته نشده‌است.
ميلوپاتي یا HAM/TSP
مهمترین تظاهر بالینی عفونت HTLV-1، میلوپاتی است. میلوپاتی التهاب اعصاب نخاع است كه منجر به سفتي و ضعف پاها مي‌شود. از هر يكصد شخص آلوده به ويروس HTLV-1،ن 1 تا 4 نفر دچار میلوپاتی مي‌شوند. از زمان ورود ويروس به بدن تا شروع علائم عصبي از چند ماه تا چند سال ممكن است طول بكشد. به‌طور كلي شروع اين بيماري در دهه 4 تا 5 زندگي مي‌باشد و در زنان شايع‌تر از مردان است.انتقال جنسي HTLV-1 اصلي‌ترين راه انتقال عفونت است كه منجر به بروز ميلوپاتي ناشي از ويروس HTLV-1 مي‌شود. با اين حال بروز اين بيماري بدنبال انتقال خون آلوده بسيار سريع‌تر بوده و 1 ماه تا 4 سال پس از انتقال فرآورده‌هاي خوني آلوده رخ مي‌دهد.
به نظر مي‌رسد كه توانايي سيستم ايمني افراد آلوده شده به ويروس اهميت زيادي در كنترل بيماري‌هاي ناشي از اين آلودگي دارد. در واقع هرچه تعداد ويروس هاي رشد كرده در خون افراد آلوده كمتر باشد، احتمال بروز بيماري ميلوپاتي ناشي از ويروس HTLV-1 كمتر مي‌باشد.
شایع‌ترین شکایت بیماران ضعف اندام‌های تحتانی و اختلال در راه رفتن می‌باشد. علائم دیگر به شکل كمردرد، مور مور شدن و درد اندام‌های تحتانی، اختلالات ادراری به شکل تکرر ادرار و فوریت در ادرار کردن، يبوست و در مردان ناتوانی جنسی می‌باشد. البته همه اين علايم در يك بيمار ممكن است رخ ندهند. بيماري بسيار آرام شروع مي‌شود و گسترش آهسته‌اي دارد و علايم ممكن است در ابتدا به آرتروز مفاصل و يا كهولت سن ارتباط داده‌شوند.
داروهاي مختلفي براي علايم مختلفي كه در اين بيماري بروز مي‌نمايند، تجويز مي‌شود. كارايي تجويز داروهاي ضد التهابي، در دست بررسي است.
سرطان خون ناشي از ويروس HTLV-1
اين نوع سرطان خون يكي از انواع نادر سرطان خون و اغلب كشنده‌است. پس از ورود ويروس به بدن چندين سال تا چندين دهه زمان نياز است كه سرطان خون ايجاد شود لذا اين بيماري عمدتا در سنين 40 تا 70 ساله رخ مي‌دهد. افرادي كه عفونت HTLV-1 را در اوايل زندگي خود كسب كرده‌باشند خطر بيشتري براي ابتلا به اين سرطان دارند و در افرادي كه در سنين بزرگسالي دچار آلودگي به اين ويروس شده‌اند به ندرت ممكن است رخ دهد.
حدودا 1 تا 5 درصد افراد ناقل اين ويروس در مناطق اندميك به اين بيماري مبتلا مي‌گردند و بروز آن در مردان بيشتر از زنان است. سرطان خون ناشي از ويروس HTLV-1 با انتقال عفونت از مادر به فرزند به‌ويژه از طريق شير مادر در ارتباط است اما هيچ موردي از آن در كساني كه به دنبال انتقال خون آلوده شده‌اند گزارش نشده‌است. تشخیص اين نوع سرطان خون بر اساس مجموعه‌ای از علایم اختصاصی بالینی و آزمايشگاهي همراه با اثبات عفونت HTLV-1 می‌باشد. اين بدخیمی پیشرونده بوده و با پیش آگهی ضعیف است که سلول‌های سرطانی در آن نسبت به داروهای شیمی درمانی مقاومت نشان می‌دهند. در جدیدترین مطالعه در بیمارستان قائم (عج) مشهد، يك رژیم سه دارویی به طور کامل در بعضی از بیماران موثر بود.