مطالعات اپيدميولوژيك نشان دادهاند روشهاي انتقال HTLV-2 مشابه راههاي انتقال HTLV-1 است اگرچه انتقال جنسي آن قطعي نشدهاست. تعداد قابل توجهي از مطالعات امكان اينكه تماس جنسي با غير همجنس ممكن است نقش مهمي در اپيدميولوژي HTLV-2 داشته باشد را مطرح كردهاند. شايعترين يافته اين مطالعات آن است كه با افزايش سن (عمدتا بالاي 30 سال) شيوع سرمي ويروس افزايش مييابد كه اهميت انتقال جنسي آن را مطرح ميكند. پژوهشگران ديگري مشاهده كردهاند كه شيوع سرمي HTLV-2 در مراجعين به درمانگاههاي عفونتهاي مقاربتي بيشتر از زناني است كه به مراكز مراقبتهاي قبل از تولد مراجعه ميكنند. به علاوه بسياري از مبتلايان به عفونتهاي مقاربتي آلوده به HTLV-2، سابقه تماس جنسي با معتادان تزريقي را دارند. همچنين مطالعات در داوطلبان اهداي خون نشان دادهاند كه افزايش خطر عفونت با اين ويروس مرتبط با سابقه تماس جنسي با معتادان تزريقي يا با افراد آلوده به HTLV-2 ميباشد. با اين حال به دليل فقدان بررسيهايي كه مبين شواهد بيولوژيك عبور ارگانيسمها از طريق ترشحات جنسي باشد، تاييد تماس جنسي به عنوان يكي از راههاي انتقال HTLV-2 نيازمند شواهد دقيقتري است.0
انتقال HTLV-2 از طريق مادر به فرزند با و بدون تغذيه از شير مادر رخ ميدهد و ميزان آن مشابه HTLV-1 است. وجود سلولهاي آلوده به HTLV-2 در شير مادر بههمراه تبديل سرمي در كودكان نشاندهنده انتقال پس از تولد ويروس - احتمالا از طريق شير مادر- ميباشد.
از طرف ديگر استفاده از روشهاي تشخيصي دقيق مثل PCR نشان دادهاند كه HTLV-2 به طور شايع مسئول موارد سرمي مثبت عفونت HTLV در معتادان تزريقي و اهداكنندگان خون در ايالات متحده است. بهنظر ميرسد سابقه تزريق (عمدتا هروئين) و يا تماس جنسي با يك معتاد تزريقي مسئول بيشتر موارد عفونت HTLV-2 در ميان معتادان تزريقي باشد در حالي كه در اهداكنندگان خون سابقه تماس جنسي با يك معتاد تزريقي و يا داشتن شريك جنسي آلوده به HTLV-2 مرتبط با افزايش خطر عفونت ميباشد.
گروه ديگري كه شيوع HTLV-2 در آنها زياد است جمعيتهاي بومي آمريكا است. در جمعيتهاي بومي كه تماس فيزيكي يا فرهنگي بسيار كمي با قوميتهاي ديگر دارند عوامل خطر ثابت شده HTLV-2 مثل استفاده از سوزن يا اقدامات پزشكي كه نيازمند انتقال خون باشد بسيار نادر است. ايزوله بودن تاريخي بيشتر اين جمعيتها به همراه نادر بودن عوامل خطر HTLV-2 در آنها مطرح كننده اين موضوع است كه اين عفونت ممكن است براي هزاران سال به شكل فعلي وجود داشته و يا احتمالا با مهاجرت نياكان آنان از آسيا به آمريكا برده شدهاست.