مطالعاتي كه در مناطق ديگري از كشور در داوطلبان اهداي خون انجام شده‌است بيانگر شيوع نسبتا بالاي عفونت در استان چهارمحال و بختياري، شيوع متوسط آن در استانهاي آذربايجان غربي، هرمزگان و كرج و شيوع پايين آن در استانهاي خراسان جنوبي، ايلام و بوشهر است. اما در بيشتر استانهاي كشور شيوع اين عفونت در جمعيت‌هاي پرخطر بالاست. به‌طوري كه در دريافت‌كنندگان مكرر خون مانند مبتلايان به تالاسمي، هموفيلي و بيماران همودياليزي از 1 تا 7 درصد گزارش شده است.
2-1- استان خراسان شمالي
مطالعه‌اي شيوع اين عفونت را در فاصله سالهاي 1385 تا 1388 در اهداكنندگان خون خراسان جنوبي ، 04/0 درصد گزارش نمود.
(مازيار غفوري و همكاران، آلودگي‌هاي ويروسي قابل انتقال از راه خون در اهداكنندگان خراسان جنوبي، فصلنامه خون، زمستان 1389).
2-2- استان خراسان جنوبي
مطالعه‌اي در سال 1386 خورشيدي شيوع اين عفونت را در مبتلايان به هموفيلي در بيرجند، 25/1 درصد گزارش نمود.
(Ziaee M, et al. Evaluation of HGV viremia prevalence and its co-infection with HBV, HCV, HIV and HTLV-1 in hemophilic patients of Southern Khorassan, Iran.Hep Mon 2007).
2-3- استان گلستان
در مطالعه‌اي در سال 1387 خورشيدي تعداد 2034 نمونه سرم از افراد سالم سراسر استان گلستان به نسبت تعداد جمعیت هر یک از شهرستان‌ها و به صورت تصادفی جمع آوری و از نظر آنتی‌بادی بر عليه HTLV آزمايش گرديد كه در نهايت شش نمونه (29/0 درصد) HTLV-I مثبت بودند.
(كلوي، خدابردي و همكاران؛. سرواپيدميولوژي HTLV-1 در استان گلستان. مجله علوم آزمايشگاهي دانشگاه علوم پزشكي گلستان، بهار و تابستان 1387).
مطالعه ديگري در فاصله سالهاي 1383 تا 1384 شيوع اين عفونت را در مبتلايان به تالاسمي در گرگان، 42/4 درصد گزارش نمود. شيوع HTLV-I در افراد با سابقه يك‌بار دريافت خون 1/4% و در بيماراني كه سابقه دو بار دريافت خون را داشتند دو برابر يعني 3/8% بود.
(عبدالوهاب مرادي، و همكاران؛ فراواني آنتي بادي ضد HTLV-1 در بيماران تالاسميك شهرستان گرگان. مجله علوم آزمايشگاهي دانشگاه علوم پزشكي گلستان1386).
2-4- استان مازندران
مطالعه‌اي در سال 1388 خورشيدي شيوع اين عفونت را در مراجعين به آزمايشگاه بيمارستان امام ساري، 08/0 درصد گزارش نمود.
(Ghaffari J, et al. Seroprevalence of human T-cell lymphotropic virus type 1 infection (HTLV1) in different patients in the north of Iran. African Journal of Biotechnology 2011).
2-5- استان تهران
مطالعه سازمان انتقال خون در سال 1374 خورشيدي شيوع عفونت HTLV-1 در مبتلايان به تالاسمي و هموفيلي در تهران را به‌ترتيب، 59/4 و 97/2 درصد و مطالعه ديگري شيوع اين عفونت را در سال 1382در گروه اول 29/6 درصد گزارش نمود.
(اناركي محمدي غلامرضا, و همكاران؛ بررسي شيوع ويروس HTLV-1 در بيماران تالاسمي دريافت كننده مكرر خون در شهر تهران در سال 1382، مجله دانشگاه علوم پزشکي ايران ، پاييز 1384).
(رضوان، حوري و همكاران؛ بررسي شيوع HTLV-1 بين بيماران تالاسمي و هموفيل در تهران. فصلنامه خون، تابستان و پاييز 1374).
2-6- استان البرز
مطالعه‌اي در سال 1388 خورشيدي شيوع اين عفونت را در اهداكنندگان خون كرج، 11/0 درصد گزارش نمود.
(رخشان مسعودي و همكاران،؛ فراواني ويروس HTLV1,2 در بين اهداكنندگان خون پايگاه انتقال خون كرج، اولين كنگره بين‌المللي HTLV-1 و بيماري‌هاي وابسته در ايران. 1388، مشهد، ايران، چكيده پ-12).
2-7- استان آذربايجان غربي
مطالعه‌اي در سال 1384 خورشيدي شيوع عفونت HTLV-I در بيماران همودياليزي در اروميه را سه برابر شايع‌تر از افراد سالم و اهداكنندگان خون گزارش نمود (به‌ترتيب 05/1 و 34/0 درصد).
(RostamzadehKJhameneh Z, et al. Survey of the seroprovalence of HTLV I-II in hemodialysis patients and blood donors in Urmia. Saudi J Kidney Dis Transpl 2008).
2-8- استان ايلام
مطالعه‌اي در سال 1388 خورشيدي شيوع اين عفونت را در اهداكنندگان خون ايلام، 002/0 درصد گزارش نمود.
(Fallahi S, et al. INCIDENCE OF HUMAN T-LYMPHOTROPIC VIRUS TYPE 1(HTLV-1) AMONG BLOOD DONORS FROM ILAM, IRAN.Ir J Virol 2008).
2-9- استان فارس
در بررسي 160 بيمار تالاسميك در استان فارس در سال 1372 خورشيدي 4 نفر داراي آنتي‌بادي بر عليه HTLV-1 بودند (5/2 درصد).
(Sotoodeh M, et al, Detection of human T-cell leukemia virus carriers in Thalassemia patients in Shiraz: A brief report. Iran J Med Sci 1994).
2-10- استان چهارمحال و بختياري
در استان چهارمحال و بختياري شيوع عفونت HTLV-I در بيماران تالاسميك و همودياليزي در فاصله سالهاي 1384 تا 1385، 11 برابر بيشتر از شيوع آن در اهداكنندگان خون گزارش شده‌است (به‌ترتيب 72/6 و 62/0 درصد).
(Karimi A, et al. comparison of Human T-cell Leukemia virus type-I (HTLV-I) seroprevalence in high risk patients ( thalassemia and hemodialysis) and healthy individuals from Charmahal-Bakhtiari province, iran. Kuwait Med J 2007).
2-11- استان بوشهر
مطالعه‌اي در سال 1382 خورشيدي شيوع اين عفونت را در اهداكنندگان خون بوشهر، 013/0 درصد گزارش نمود.
(پوركريم، محمودرضا و همكاران؛ شيوع آنتي‌بادي‌هاي ضد HTLVI/II در ميان اهداكنندگان خون استان بوشهر، دو فصلنامه طب جنوب، شماره دو، اسفند 1382).
همچنين در بررسي ديگري در سالهاي 1381 تا 1382، شيوع عفونت HTLV-I در دريافت كنندگان مكرر خون اين استان شامل مبتلايان به تالاسمي و هموفيلي و بيماران همودياليزي 18/2% گزارش شده‌است.
(پوركريم محمودرضا، بررسي سرواپيدميولوژيك عفونت HTLVI/II در بيماران دريافت كننده مكرر خون استان بوشهر در سال 1382، فصلنامه خون، تابستان 1384).
2-12- استان هرمزگان
در بررسي سال 1386 در استان هرمزگان شيوع عفونت HTLV-I در اهداكنندگان خون 18/0% و در دريافت كنندگان مكرر خون شامل مبتلايان به تالاسمي و هموفيلي و بيماران همودياليزي 38/2% گزارش شد. در اين مطالعه 1/3 درصد از افراد تالاسميك آلوده به اين ويروس بودند اما هيچ يك از بيماران همودياليزي و مبتلايان به هموفيلي عليرغم سابقه دريافت فرآورده‌هاي خوني داراي آنتي‌بادي‌هاي ضد اين ويروس نبودند.
(عابدي، فرشيد و همكاران؛ و همكاران؛ مطالعه سرواپيدميولوژيك HTLV در مبتلايان به تالاسمي، هموفيلي و همودياليزي استان هرمزگان، مجله پزشكي هرمزگان، سال سيزدهم، شماره دو، تابستان 1388).
2-13- استان سيستان و بلوچستان
عفونت HTLV-I در بيماران تالاسميك در زاهدان و زابل 6/1 درصد و سه برابر شايع‌تر از افراد سالم و اهداكنندگان خون بوده‌است.
(مرادي، عبدالوهاب و همكاران؛ سرواپيدميولوژي HTLV1 در بيماران با تالاسمي ماژور شهرهاي زابل و زاهدان، مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي زنجان، شماره چهل و سه، تير 1382).